Venom #24 İnceleme

Venom Island şu ana kadar bizi arada bırakmıştı. Hikayenin temelinde yatan çok güzel ve ilgi çekici ama hikaye ona odaklanmaktansa Eddie'nin mental zorlukları ve oğlu Dylan'ın güçlerini anlamasına odaklanıyordu. Bu başta ne kadar benim de hoşuma gitmese de bu sayı ile bir karara verdim ve bu fikrin çok havalı olduğu kanısına vardım. O zaman uzatmadan sayıya geçelim.

Şimdi hikayeden nasıl bahsedebilirim bilmiyorum çünkü olaylar spoiler dolu. Eddie son sayıda adadan kurtulduğuna ve adanın simbiyotlar ile birlikte yok olduğuna inanmıştı ama işler çok daha kötüye gider. O sırada ise Dylan, babasını kurtarmak için gereken büyük bir adımı atar. Bu anlattıklarımın çok bir şey ifade etmediğini biliyorum ama ancak bu kadar anlatabilirim. Sadece bazı ilklerin yaşandığını bilin.

Donny Cates'in serisindeki en sevdiğim şey şu ana kadar simbiyot evrenine eklediği onlarca şey oldu. Başta sadece uzaylı kostüm olan bir şeyin evrenini zenginleştirerek yeni bir hale getirdi. Bu sayıda ise yeni şeyler göstermeye devam ediyor ama ayrıca elimizde bulunan karakterleri geliştirmeye de zaman ayırıyor. Eddie'nin bu sayıdan sonra gelecek tehdit için daha çok yardım alacağını düşünüyorum ve Dylan'nın da zaten büyük bir noktada bulunacağını bilirken daha da büyük olabilir diye düşünmeye başladım. Karakterleri nasıl ilerletebileceğini bilen bir yazar Cates.

Sayı aynı zamanda gelecek ay çıkacak 25. sayıya ağır temeller atıyor ve daha da heyecanlanmamızı sağlıyor. Hikayenin sonunu getirecek ve Cates'in planlamasında önemli bir yer oynayacak 25.sayı için yapılan hazırlık inanılmaz. Bu sayı ile değil ama direkt hikaye ile olan sıkıntım tabii ki hikayeyi 25.sayıya uzatmaları. Büyük bir sayıda bitirmek istediklerinden hikayeyi gereksiz şekilde ve ne kadar hoş olsa da birazcık sinir bozan rüya anları ile uzatmaya çalışmaları biraz sıkıntı çıkarıyor.

Mark Bagley yine sayıda parlıyor. Hikaye boyunca giderek daha da ısındığım çizer bu sefer olağanüstü bir iş çıkarmış ve inanılmaz sayfalara imza atmış. Sayıda korkutucu olduğu kadar aynı zamanda sizi büyüleyen muhteşem sayfalar var. Aynı zamanda çizerin Carnage çizimine bayılıyorum. Aşırı şeytani çiziyor. Frank Martin'in renklendirmesi ise her zamanki gibi çok iyi.

Sayıyla ilgili demek istediklerim bu kadardı, biliyorum çok bir şey ifade etmiyor bahsettiklerim ama sayıyı okursanız neden spoiler vermemek için kendimi bu kadar zorladğımı anlayacaksınız. Gelecek sayı için gün saymaktayım ve umarım en hızlı şekilde gelir. Venom Island gibi arada kaldığım bir hikayenin güçlü bir sonla bitmesi ümidindeyim.

Notum: 8.2