Extreme Carnage: Agony ve Omega İnceleme | FİNAL! |

 Venom’un yeni filmi ülkemizde çıkmış durumda ve çizgi romandaki yeni serisinin çıkmasına da çok az bir zaman kaldı. Bu arayı doldurmak için konulmuş simbiyot çaplı küçük hikayemiz de bu yazı ile sona erecek. Son iki parçayı konuşacağımıza göre çok da uzatmadan konuşmaya başlayalım.

Agony 

Alyssa Wong’un yazdığı sayı ile hikayeye Agony katılıyor ve düşündüğünüzden daha yakın bir konumda hikayede. Hatta sayının ilk yarısı baya karakterin üzerine kurulu ki bu hikayede takdir ettiğim bir nokta bu. Karaktere ne olduğunu King In Black’e de bağlayarak hikayeye tuhaf olmayan bir şekilde katmış. Orada şurada klişe anlar bulunsa da çok sıkıntı etmedim. 

Bunun yanında finalden bir önceki sayı olmanın getirdiği sorumluluklar da var. Finale gayet düzgün bir hazırlık olmakla beraber biraz tahmin edilebilir bir an da var. Yine de sayının en sevdiğim noktası Agony ve diğer simbiyotları kapsayan kısımların atmosferi oldu. Shining hakkında olduğunu düşündüğüm güzel bir referans ile hoş bir an oluşmuş.

Sayıda iki çizer bulunmakta. İlki Fran Galan ve tarzı hoşuma gitti. Karakter çizimleri Riot sayısındakinden daha iyi ve farklı geldi. Diğer çizer ise Danilo Beyruth. Kendisi sayıda çok küçük bir parçayı çiziyor ama önceki bulunduğu sayılardaki gibi beğendim. Genel olarak çizimlerden memnunum.

Sayı ne kadar ortalama olsa da hikayedeki okuduğumuz sayılardan kaynaklı ola ki bunu okuyunca bir rahatlama geldi. Açıkçası final için de minik bir umut verdi. Peki umutlanmakta doğru mu yapmışım?

Notum: 7.0

OMEGA

Her şeyin sonu gerçekten bu muydu? Carnage büyük planını harekete geçiyor ve karakterlerimiz durdurmaya çalışıyor. Büyük bir çoğunluğu gayet iyi aslında. Birkaç hoş an ve güzel aksiyon sunuyor ki boş bir eventten daha ne bekleyebilirsiniz? Yine de bu Philip Kennedy Johnson’ın yazacağı bir hikayedense sanki editör birkaç yazar toplamış ve yapmaları gerekeni söylemiş.

Bu sayının sonu inanılmaz sinirimi bozdu. Her şey heyecanlı bir an alınca oturduğunuz yerde dik bir konuma gelip dikkatinizi vermeye başlıyorsunuz ama birden bitiyor olay. Düzgünce çözülmüyor. Şimdi Absolute Carnage hikayesi de tam bitmiş şekilde kapanmamıştı ama nereye ilerleyeceğini göstermekle beraber içindeki tehdidi sonlandırıyordu. Burada hiçbir şey bitmiyor. Bu gerçekten de film için hazırlanmış bir hikaye olmuş. Bittiğinde inanamadım ve harcadığım zamana üzüldüm. Daha da üzücüsü akılda kalıcı değil. Bu incelemeyi yazmak için masanın başına geçtiğimde hikayeyi unutmuştum bile. 

Manuel Garcia bayılmadığım bir tarza sahip olsa iyi bir iş çıkarmış. Mark Bagley andıran tarzı hoş görüntüler sağlamış. Simbiyotların duruşu da çoğunlukla baya iyi. Aynı zamanda sayı düşündüğümden daha vahşi sahneler bulunduruyor ve o anlar baya iyi çizilmiş.

Sonuca gelirsek Extreme Carnage, film için yapılmış bir hikaye olmuş. Özlediğim karakterleri bir arada yeniden sunması ne kadar güzel olsa da ne ilerlediğimiz yol ne de ulaştığımız son beni tatmin etti. Bunları yakında başlayacak Venom serisi ne kadar takacak bilmiyorum ama umarım bu hikayeden daha iyi bir iş çıkarır. 

Notum: 5.8

Hikaye Not Ortalaması: 6.4