It Takes Two İnceleme | Bir Eşin Nesi Var İki Elin Sesi Var!

Biliyorsunuz Geek Ekranı Oyun bölümü olarak genelde oyunları çıkış zamanından çok sonra inceliyoruz. Bunun sebebi tamamen kendimle alakalı olmakla birlikte şu sıralar bunu düzeltmeye çalışıyoruz. (Dying Light 2 İncelemesi?) Bunları bir kenara bırakırsak bugün sizlere geçen sene çıkan ve GOTY (Yılın Oyunu) ödülünü alan bir oyundan bahsetmek istiyorum. Bu oyun tabii ki It Takes Two'dan başkası değil! Bu oyunu neredeyse herkes incelediği için oyunun yapım aşaması ve arkaplanından bahsetmeyeceğiz. Lafı yine çok uzattım, biz en iyisi hikaye nasıl ona geçelim. 

Oyunun karakter seçme ekranını cutscene'e yedirmek çok güzel olmuş. 

It Takes Two, Boşanmak üzere olan Cody ve May çiftine odaklanıyor. Çift bu boşanma sürecini sık sık gündelik yaşama da taşıdığı için kızları Rose buna tanık oluyor ve ailesini geri birleştirmek için bir büyü yapıyor bunun sonucunda ise Cody ve May bir anda küçük oyuncaklara dönüşüyor. Neden böyle olduklarını araştırırken Dr. Hakim ile tanışıyorlar ve kendileri ile ilişkilerini keşfettikleri bir maceraya atılıyorlar. 

Hikaye ne yalan söyleyeyim çok basit geldi. Tabii ki Cody ve May karakterlerinin ilişkilerini yeniden keşfettikleri sahneler çok keyifli olsa da A Way Out ve Brothers: A Tale of Two Sons'da ki gibi bir hikaye maalesef yok. Hikayenin basit olması tabii ki kötü bir şey değil fakat Joseph abimizin diğer işlerine baktığımızda It Takes Two hikaye bakımından biraz hayal kırıklığı yaratmıyor değil. İşleniş ise daha iyi diyebilirim. 

"Manzara muazzam."

Karakterlere baktığımızda bizi bol bir kadro bekliyor özellikle Sincap komutanı, Dr. Hakim ve Rose'un en yakın arkadaşı gibi ilginç kişiliklere sahip karakterleri görmek yüzümü güldürdü diyebilirim. Ana karakterlerden Cody ve May ise başta sık sık tartışsalar da oyunun sonuna doğru tekrardan birbirleri ile şakalaşıyor ve eğleniyorlar. Kısaca karakterler beklediğimden çok daha güzel ve onlarla vakit geçirmekten çok keyif aldım. 

Biliyorsunuz Joseph Fares bir yönetmen ve bu yüzden oyunun bütün görsel nimetlerinden sonuna kadar yararlanmış. Sık sık oyunu durdurup "Vay anasını be" dediğim sahneleri karşıma çıkarttı. Sırf bu yüzden oyunda bir photo mode olmasını çok isterdim fakat Joseph abim bunun yerine o sahnelerde oyunu sizin için belli bir süre boyunca durduruyor ki güzel fotoğraflar alabilesiniz yani grafikler gayet güzel ve optimizasyonun iyiliği sağolsun oyunu düşük sistemli bir makinede oynasanız bile sıkıntı yaşamıyorsunuz. 

Size bahsettiğim onlardan sadece bir tanesi. 

Oyun eski Hazelight yapımları gibi coop/split screen bir biçimde karşımıza çıkıyor yani bu oyunu sadece 2 kişi oynayabiliyorsunuz. Oyun bu yüzden bir çok kısımda split screen'in nimetlerinden yararlanmış. Bazen ekran birleşiyor ve tek bir ekranda oyunu deneyimliyorsunuz. Böyle anlarda oyun gerçekten çok güzel oluyor. Oynanış konusunda ise oyun yine muhteşem bir iş başarmış. 2 farklı karakter ve her bölüm farklı bir deneyim yaşatıyor özellikle 2 karaktere de gelen farklı özellikler sayesinde oyunu birden fazla oynamak istiyorsunuz. Şunu belirteyim oyunun bu özellikleri diğer oyunlara kıyasla çok cilalı değil yani sıkıntılı fakat bu kadar çeşitlilik içerisinde bunu bir şekilde göz ardı edebiliyorsunuz. 

Bölümler arasında rahatlamak için diğer oyuncuyla mini oyunlar oynayabilirsiniz. 

Oyunun bu özellikleri size tanıtma ve öğretme biçime de şahane. Sanki bir mini oyun oynarcasına bu özellikleri size hızlıca tanıtıyor ve hemen aksiyona sokuyor. Aksiyon demişken oyun bazen aksiyon bazen puzzle yeri geldiğinde ise bir mini oyun cümbüşüne dönüşüyor bu sayede oyundan kolay kolay sıkılmıyorsunuz. Özellikler dedim çok üstünde durmadım. Cody ve May'e gelen özellikler çok farklı, mesela bir bölümde Cody'e büyüme ve küçülme gelirken May'e yer çekimi aleti geliyor. Bu sayede o bölümde farklı farklı puzzle çözerek biraz rahatlıyoruz veya bir bölümde kızımızın oyuncaklarının olduğu bir kalede tutsak kalıyoruz ve oradan kaçarken oyun adeta Diablo'ya dönüşüyor. Bunun gibi çok sekans var ve ben oynamaktan çok ama çok keyif aldım hatta şöyle diyerek oynanışı kapatayım: It Takes Two bana Nintendo kalitesinde ki bir oyun gibi hissettirdi. Nintendo her ne kadar hikayeyi umursamasa da oynanış çeşitliliği ve bölüm dizaynı konusunda kendisini aşmış bir firma işte size dediğim bu olayların hepsi It Takes Two'da da aynen yer almakta. 

"MY NAME İS HAKİM!" 

It Takes Two'yu halen oynamadıysanız büyük bir şey kaçırıyorsunuz demektir. Tavsiyem EA Play veya Game Pass aracılığı ile oyunu deneyimlemeniz olacaktır. Bakalım Joseph Fares ve Hazelight'ın bir sonra ki macerası ne olacak?