Batman: Fear State İnceleme

 Nightwing ara sayılarına da değindiğimize göre artık ana Fear State hikayesine geçebiliriz. James Tynion’ın Batman yolculuğunun başından beri incelememize rağmen son zamanlarda seri ile aramızda bir kopuş oldu. Bunun bir ana sebebi çıkış şekli oldu. Event başladığı andan itibaren seri ayda ikiye çıkmaya başladı ve bu düzeni baya etkiledi. Bunun dışında hikaye hakkındaki sıkıntılarım da biraz bağı kopardı ama onlara birazdan değineceğim. O zaman çok da uzatmadan kaldığımız yer olan 114'ten bitiş sayısına kadarki yeri konuşmaya geçelim.

Fear State hikayesini genel hatlarıyla şimdiye kadar anlattık ama son bir kez üzerinden geçersek güzel olacak. Scarecrow’un ihanetinden sonra olayı toparlamak için şehri ele geçiren Magistrate, kanunsuzları suçlayıp onları da yakalamaya başlar. Batman, bu durum üzerine suçlanan Unsanity Collective üyelerini şehrin altını sarmalamış Poison Ivy’e bıraktıktan sonra hem Magistrate, hem Scarecrow, hem de yeni korku gazı yüzünden kafayı yemiş Peacekeeper’ı durdurmalıdır. Anlayacağınız birçok konu parçası bulunan über bir hikaye. Peki seri tüm bu parçaları taşıyabilmiş mi? 

Burada her sayıyı tek tek konuşmak yerine genel olarak hikaye hakkındaki sıkıntılarımı söyleyeceğim. İlk olarak bir Batman hikayesine göre, bu kadar konu içeren bir hikayeye göre bu event çok yavaş ilerledi. Her sayı çok bir şey yaşanmadı diye diye birden event bitti. O yavaşlıktan sonra gelen son da çok tatmin etti diyemem. Hiçbir şey düzgünce kapanmadı ve Tynion bir sürü açılabilecek alan bırakarak gitti. Bazıları ilgimi çekebilirdi ama ana yazar seriden ayrıldığından tüm bu noktaları kim takar bilemiyorum. 

Dediğim gibi birçok konudan oluşuyor seri ve çoğunlukla tatmin edemedi ilerleyiş. İlk olarak biraz yalan söylenmiş gibi hissediyorum. Hikayeye temel atan ve kesinlikle daha kaliteli olan Cowardly Lot hikayesi korkutucu ve yeni bir Scarecrow göstermişti. Bu durum için heyecanlıydım ama potansiyeli kullanılamamış. Scarecrow bir yerden sonra diğer olayların sebebi olmak için araç olarak kullanılıyor. Fear State adlı bir hikayede ana odak ne yazık ki Scarecrow değil, Magistrate.

Ta Future State başından beri Tynion, Magistrate’i öne sürmeye çalışıyordu. Şimdi ise Scarecrow’u kenara iterek ana düşman yerini alıyorlar. Miracle Molly de büyük yardım rolünü alıyor. Tynion hep kendi kullandığı karakterleri öne çıkarmaya çalışıyor ve bu yüzden Scarecrow ve Queen Ivy gibi daha ilginç konular donanımlı bir ordunun gölgesinde kalıyor. Burada tek işe yarayan parça Peacekeeper diyebilirdim. Başta gerçekten korkutucuydu ve durdurulamazdı. X ile olan kapışmasının bulunduğu sayı da muhtemelen hikayenin en iyi sayısıydı. Ne yazık ki karakter gereğinden uzun kaldı ve finaldeki kapışması gereksiz ve kötü geldi. Hikayesinin de sonlanmaması kim önemseyecek bu karakteri dedirtiyor.

Muhtemelen bu eventi en okunabilir, en akıcı yapan yön çizim. Jorge Jimanez şaşırtıcı bir şekilde hikayenin büyük bir çoğunluğunu çiziyor ve kendisi gerçekten inanılmaz bir iş çıkarıyor. Aksiyonun dinamikliği, renklendirmenin parlaklığı ile çok yükseğe taşınıyor. Jimanez’in gerçekten emeğine sağlık. Küçük bir aradan sonra seriye geri döneceğini duymak da baya mutlu ediyor. Muhtemelen DC’de bulunan en kaliteli çizer.

Ve böylece sona gelmiş olduk. Her sayı hakkında teker teker konuşup tekrara binmek istemedim ve genel sıkıntımdan bahsettim. Tynion’ın Batman serisinin yüksek ve alçak noktaları oldu ama Fear State baya alçak bir yer oldu. Keşke bu kadar konu çıkarmaya çalışmasaydı ve daha odaklı olsaydı. Üstüne keşke tüm bu olayları bir yere bağlamaya çalışmak yerine bazı kapıları kapayabilseydi. Tynion bir de Ghostmaker hakkında bir Annual çıkardı ama yan hikayeleri artık önemsemediğimden ne okuyacağım ne de konuşacağım. Genel olarak Tom King’den kaliteli olsa da güçlü bir seri olduğunu söyleyemeyeceğim. Hatta bir sürü yeni yaratılmış karakterin bir seneye ne kullanılacağını ne de hatırlanacağını düşünüyorum. Görüşürüz Tynion, Substack’de başarılar.

Sıradaki yazarımız ise yeterli bulduğum Joshua Williamson. Çok fazla seri yazdığını düşünsem de seri yeniden aylık olacağından biraz nefes alırız gibi hissediyorum. Bir de bir sonraki yazar gelene kadar yer tutacağından neler olacağını merak ediyorum. Açıkçası uzun bir süre Magistrate görmek istemiyorum ve umarım bir süre sakin hikayeler okuruz. Bakalım bu yol bizi nerelere sürükleyecek.

Notum: 5.6