Sonunda Ya -Venom #1 İnceleme
Venom karakteri uzun zamandır çok kötü bir durumdaydı. Ne büyük eventler, ne de havalı çizimler kurtarabilmişti Venom'u. Bu durum ancak kökünden düzeltilebilirdi. Yazarı değiştirerek. Bunun üzerine Marvel uzun zamandan sonra en iyi kararını verdi ve Donny Cates'i yazar olarak Venom serisine atadı. Bu incelemede okuma keyfinizi bozacak hiçbir spoiler bulunmamaktadır.
Donny Cates yalnızca küçük işlere karışan karakterimizi bu sefer daha büyük ve karanlık bir olaya davet ediyor. Sayı normal ve artık sıkıldığımız Venom hikayesi gibi başlıyor. Simbiyot ile Eddie'nin arası bozuk şekilde başlayan hikayelerden artık sıkılmış olan ben, sayının başında minik sıkkın bakışımı atmıştım. Üzerine Eddie'nin bildiğimiz bir sürü şeyi söylemesi bende kötü bir ön yargı oluşturmadı değil. Sayının yarısında ise olan oldu. Sayı hiç beklemediğim bir yolda ilerledi. Sanki Cates, o sayfada bize "Hayır, bu sizin son zamanlarda gördüğünüz kendisini tekrar eden Venom hikayelerinden biri değil." diyordu.
İncelemenin buradan sonrasına hikayenin içine girmeden devam edeceğim. Cates, karakterlerin hikayelerini ve yaşadıkları şeyleri değiştirmeyi seven bir yazar. Doctor Strange'i yüce büyücü kimliğinden kaldırıp yerine Loki'yi koymak, Thanos'un geçmişi yerine geleceği ile oynamak gibi farklı tarzlarda şeyleri denemeyi seviyor. Bu seride de aynısı geçerli. Venom simbiyotunun geçmişini değiştirerek, sadece kendisine özel bir düşman sokması güzel olmuş. Geçmişini de öyle saçma bir şekilde değiştirmemiş, kabul edilebilir bir derecede tutmuş.
Ryan Stegman'ın çizimlerini aslında pek sevmem ama bu hikayeye yakışmış. Yazarın yarattığı atmosfer bazen çizimi güzelleştirebiliyor. Bu yazarlık ne kadar önemli bir iş, değil mi? Belki böyle karanlık bir atmosfer olmasa önceki Venom serisindeki çizimiyle bir farkı olmazdı. Venom'u cidden havalı ve korkutucu göstermeyi başarmış. Hele yeni düşmanların tasarımları, muazzam!
Notum: 8.7
Yazan:
Hiç yorum yok: