Guardians of the Galaxy #7 İnceleme | İnançlı Ol

Muhteşem bir başlangıç yapan ama hayal kırıklığı ile sonlanan ilk hikayesinden sonra Donny Cates'in Guardians of the Galaxy serisine karşı duygularımız biraz karışıktı. "Cates sonraki hikayede her şeyi düzeltebilecek mi?", "Bu seriye olan umutlarımız yeniden toparlanacak mı?" ve "Rocket nerede?" gibi aklımızdaki seriye karşı olan sorular gitmiyordu. Bu sayıyla her soruyla alakalı minik cevaplar almaya başladık.

Geçen hikayedeki büyük Black Order ve Thanos tehditini atlattıktan sonra Guardians ekibi biraz rahatlar. Gamora ile Peter'ın arası düzelir, takımın arasındaki ilişki ilerler ama sayı çok beklemeden yine kocaman bir tehdit ortaya çıkarır. Gerçeğin Evrensel Kilisesi büyük bir Nova grubunu ve Peter'ın babasının bulunduğu bir orduyu hiç zorlanmadan yok eder. Bunun üzerine Guardians derhal bu tehditi öğrenmeye yola çıkar. Sayının kısaca özeti bu diyebiliriz aslında. Çok bir şey yok ama hikayenin geri kalanını merak ettiriyor.

Bu sayı bana gerçekten ilk sayıyı hatırlatıyor ki bu hem iyi hem de kötü bir şey. İyi yanı seriye yeni girenler için biraz daha rahat olması ama kötü yanı Donny Cates’in bu formülü biraz zor ele alışı. Büyük bir tehdit ortaya çıkar, o tehdit bir sürü kişiyi yok eder ve hikaye başlar. İlk sayı da böyleydi bu sayı da. Yine büyük bir tehdidi hayal kırıklığı ile sonlandırabilir korkusu var bu sefer. Dediğim gibi sayıda bir sürü olay yaşanmıyor. Minik olaylar ve büyük bir hikayeye temel var ama daha çok kafamızda sorular oluşturmakla görevli bir sayı ve bu görevi başarıyor. İlk hikaye kadar heyecanlandırıcı gelmiyor ama ileride olacakları merak etmiyor değilim.

Sayı hakkında beğendiğim bir şey Peter ve Gamora’nın ilişkisinin ele alınışı. Cates bu olayı serinin başından beri hazırlıyordu ve burada güzelce ele almış. Nova ve Gamora ilişkisini tercih eden biri olsam da bu ikilinin geçirdiği zamanlar da hoşuma gidiyor. Hele birlikte gemilerine yeni bir isim bulmaya çalışmaları güzeldi ama bu konuyla birlikte bir eksim daha geliyor. Cates bu ikiliye o kadar yoğunlaşıyor ki diğer karakterler çok yanda kalıyor. Kendilerinin hiçbir hikayesi yok ve sadece orada bulunmak için varlar. Beta Ray Bill ve Moondragon gibi karakterlerin çok daha iyi kullanılabileceğine inanıyorum.

Bu hikayeyle birlikte Geoff Shaw bir süreliğine ayrıldı ve umarım geri döner. Bu çizer kötü olduğundan dönmesini istemiyorum, Shaw çok iyi olduğundan dönmesini istiyorum. Cory Smith o kozmik atmosferi güzel yakalamış ve güzel bir çizimle bize aktarmış. Tasarımlar, renkler ve akıcılık da yerli yerinde hatta renk kullanımı gayet iyi olmuş ama eğer hangi çizer daha iyiydi sorusunu sorarsanız çok düşünmeden Geoff Shaw derim.

Sonuca gelirsek Guardians of the Galaxy #7 kötü bir sayı değil ama muhteşem bir sayı da değil. Önceki sayıdan daha iyi olsa da bu derecede bir sayının yine beklentimin altında olduğunu söyleyebilirim. Cates muhteşem şeyler yazarken bu serinin böyle olması üzüyor sadece. Yine de hikayede ne olacağını ve Rocket’ın nasıl işleneceğini merak ediyorum ve sonraki sayıyı dört gözle bekliyorum.

Notum: 7.3