Absolute Carnage #1 İnceleme | Tanrı Geldi!


Yaklaşık 1 yıldır hazırlanan bir event, 6 aydır üzerinde uğraşılan bir sayı ve bu sayıyı duyurulduğundan beri bekleyen bir sürü hayran. Absolute Carnage; Donny Cates, Ryan Stegman ve daha bir sürü ismin çalıştığı büyük bir Marvel hikayesi. Bu sayıya karşı beklentim o kadar büyüktü ki karşılaması için gerçekten zorlaması gerekiyordu ve istediğime ulaşamayacağım için korkuyordum ama şu an rahatlıkla söyleyebilirim ki, bu hikaye olmuş.

Hikayemiz aslında Venom serisinin en başlarından beri tasarlanıyor o yüzden anlatması biraz zor ama kısaca; Cletus Kasady ölümden döndü ve Simbiyot Tanrısı Knull'ın parçası olan Grendel simbiyotu ile birleşti. Şimdi ise normalden çok daha güçlü. Hedefi zamanında tüm simbiyotla birleşmiş ve şu anda hala yaşayan veya ölmüş insanlarda bulunan Codex adlı parçaları toplayıp daha da güçlenmek. Venom ve ona yardım edecek kişiler ise geç olmadan Carnage'ı durdurmalı. Riskler fazla ve heyecan daha da fazla.


Bu çizgi roman aşırı iyi. Okurken sizi baştan sarıyor ve 60 sayfalık bir başlangıca sokuyor. Yanlış okumadınız, 60 sayfa. Sayı daha çok diyaloglardan oluşsa da yazım o kadar iyi ki sıkılmıyorsunuz ve sayıdaki aksiyon sahnelerinin baya güçlü olmasından diyalogları da dengeliyor. Eddie korku içinde ve neler geleceğini bilerek yazılırken Spider-Man ne olduğunu yeni yeni anlamaya başlıyor ve biraz daha mizah ile yanaşmaya çalışıyor. Bu çelişen karakterleri takım olmaya çalışırken okumak çok iyi ve sayı boyunca bulunan yan karakterler okuma zevkinizi ve heyecanınızı arttırıyor. Her ana karaktere önem verilmiş ama Eddie'ye ayrı bir yönelme var. Ailesel olayların da işin içinde bulunduğu bu hikayede Eddie şu ana kadarki en iyi yazımıyla karşımıza çıkıyor olabilir. Bulunduğu çaresiz duruma anlam verebiliyorsunuz ve okurken karaktere bağlanabiliyorsunuz.


Ana karakterden bahsederken düşmandan da bahsetmezsek olmaz. Cletus bu sefer güç peşinde koşan ve sadece Venom'u değil ama tüm kahramanları hedef alan bir karakter olmuş. Tüm kahramanları dedim çünkü tüm simbiyot taşıyıcıları deniyor ve Venomized adlı bir hikaye okuduk zamanında. Bildiğimiz Carnage'dan biraz daha farklı ama hala psikopat ve bir o kadar da korkutucu. Bu hikaye korkutucu olacak dendiğinde çok inanmamıştım. Evet karanlık olacağını biliyordum ama korkutucu olacağına inanmamıştım çünkü en son korkunç Marvel serisi Immortal Hulk denmişti ve okuduğumda korkunçtansa gerilimli, karanlık bir hikaye buldum. Bu seri ise karanlığın yanına gerçekten korkunç anlar katıyor ve karakterlerimizin o andaki korkusunu gerçekten hissedebiliyorsunuz.


Bu hikayenin nasıl her şeyi bağladığına da bayıldım. Venom ve Web of Venom'ı bağlar diyordum zaten ama Dan Slott'un son Spider-Man hikayesi "Go Down Swinging"in hikayede önemli bir nokta oynayacağını düşünmemiştim. Sayı içinde eski hikayelere yapılan göndermeler de karakterleri bilenleri baya memnun edecek. Peki ben bunları bilmesem ama yine de sayıyı okusam anlar mıydım? Anlardım ama bileceğim zamanki kadar anlamazdım. Seri size yeterince açıklama ve özet geçiyor ama eski olaylara hakim olmadıkça benim kadar zevk alamayacağınızı söylemem lazım. Olayı bildiğim için özet bana minik bir tekrar gibi geliyor ama yeni okuyan biri için kafa karışıklığı ve bir sürü bilgi bulunduran bir sayfa olarak gözüküyor.

Sayı ile ilgili beğenmediğim tek nokta var ve o da o kadar büyük değil aslında ama söylerken hikayeden bir parçadan bahsetmem gerek. O yüzden en küçük spoiler'dan bile rahatsız oluyorsanız bu paragrafı geçin. Spider-Man ve Eddie'nin bir yemek yerinde oturup konuştukları bir sahne var ve gerçekten eğlenceli. İki karakterin birbiri ile olan konuşmaları çok iyi hazırlanmış ama birden o yerde minik bir soygun koyuyorlar. Açıklamayı dengelemek için minik bir aksiyon olarak katılsa da hikayeye çok bir şey kattığını söyleyemem. Ayrıca Spider-Man'in bulunduğu bir yemek yerini soymaya çalışmak nasıl bir hatadır?


Bu 60 sayfalık sayıda tamamen Ryan Stegman'ın çizimlerini okuyorsunuz ve her sayfaya ne kadar emek hercandığını görüyorsunuz. Hiçbir sayfa uğraşılmamış gözükmüyor ve hepsinde olağanüstü çizim var. Aksiyonun akıcılığı, karakterlerin yüz ifadeleri ve tasarımların her biri muazzam. Carnage her zamankinden daha korkutucu ve biraz da iğrenç gözüküyor. Vücudunun alt tarafının kemik olması rahatsız edici bir izlenim veriyor. Ayrıca JP Mayer'in mürekkep işçiliği ve Frank Martin'in renklendirmesi sayının tonuyla birebir uyuyor. Uzun lafın kısası; bu çizim mükemmel.

Sonuca gelirsek, ben tatmin oldum. İstediğim Venom hikayesine sahibim gibi hissediyorum ve bunu ilk sayıdan söyleyebilirim. Fiyatı biraz fazla olabilir ama 60 sayfalık hikayesi beklentinizi karşılayacak ve sonraki sayıyı heyecanla beklemenize sebep olacak. Ne kadar buna büyük Venom crossover hikayesi demek istesem de bu bir Marvel eventi ve bir Marvel eventi tie-in'siz olmaz. Okuyabildiğimi okuyacağım ama eğer ana hikaye dışında sadece bir ikisini okumak istiyorsanız Donny Cates'in Venom ve Nick Spencer'ın Amazing Spider-Man sayılarını okumanızı öneririm. Tüm event listesi ise hemen aşağıda.

NOTUM: 9.5



Hiç yorum yok:

Blogger tarafından desteklenmektedir.