Venom #16 ve Funeral Pyre İnceleme | Absolute Carnage'a Doğru

Absolute Carnage eventi artık çıktı çıkacak ve çıkmadan önce incelemek istediğim iki sayıya yetişmeye karar verdim. Bu yazıda event öncesi çıkan son sayıları inceleyeceğim. Artık büyük bir olayın geldiğini herkes anlamış durumda ve benim gibi Venom fanları da heyecanla bekliyor ama beklerken bu sayılara da göz atmak gerek.

VENOM #16

Venom #16 tek sayılık bir hikayeye sahip ve ana konusu Eddie Brock'un hayatını devam ettirmesi için bir iş almasını anlatıyor. Tabii aldığı işte Carnage içeren bir sorun çıkıyor ama bunu Venom olmadan yapması gerekiyor. Sayı aslında gayet iyi. Artık simbiyotu olmayan Eddie'nin düşünceleri ve hala simbiyota olan bağlantısı baya iyi gösterilmiş. Artık normal bir insan olmasına rağmen hala sinire ve eski gücüne sahip olduğuna inanışı da güzel gösterilmiş. Büyük olaylara da güzel bağlanmış.

Normalde serilere ortadan girilmesini sevmem ama hiç bu seriye başlamadıysanız ve Absolute Carnage okumak istiyorsanız güzel bir giriş noktası. Tie-in dahil çoğu şeyi kısa ve hızlıca anlatmış. Sayının yazımı da baya iyi. Cates'in karakterleri ele alışını baya özlemişim ve adam seride sadece iki ay yoktu. Sayı ile ilgili tek sıkıntım bazı şeylerin biraz kolay ve tesadüfen gelişmesi. Çok spoiler vermek istemiyorum ama çoğu şeyi önemsizmiş ve bir aya unutmamız için yazılmış gibi hissettirdi. Önemli bir sayıdansa büyük hikayeyi okumak isteyenler için minik bir hikaye içeren giriş noktası gibi yazılmış.

Sayının çizimlerini baya beğendim. Stegman'ın olmayışı üzse de çizimdeki akıcılık ve detay onun yerini doldurmaya çalışmış. Aksiyon sahneleri baya sert ve hoş olmuş ama bazen Venom hayali olduğundan mı bilmiyorum, ki öyleyse affola bu negatiften güzel bir pozitife döner, ama hareketleri çok sabit ve ağır geldi. Demek istediğim çiziliş tarzı o aksiyonu yapması gerekiyormuş gibi hissettirmiyor. Yine de yumrukları gerçekten hissettiriyor ve boşlukta gelmiş iyi bir çizer olarak kalıyor Juan Gedeon.

NOTUM: 8.5

WEB OF VENOM: FUNERAL PYRE

Bu Web of Venom one-shot'ında Mania'yı, eski bir simbiyot taşıyıcısı, takip ediyoruz. Kendisi normal bir hayat sürmeye çalışıyor ama korkutucu görüntüler görmesiyle işler tersine dönmektedir. O sırada Carnage istediğini almak için onu öldürmeye geliyor ve sayının geri kalanında o iki karakterin kapışmasını okuyoruz. Sayı aslında fena değil. Carnage'ın psikopat ve korkutucu yönünü hatırlatmanın yanında ne kadar güçlendiğini de gösteriyor. Aksiyonu, korkutucu atmosferi, duyguları yerli yerinde olsa da sayı gereksiz hissettiriyor. Tek olayı bir karakteri bir yerden başka bir yere taşıması. Ayrıca sayının ilk yarısı sıkıcı ve çoğu Mania'nın yaşadığı eski olayları özetlemekle geçiyor. Eğer Absolute Carnage okumak için hiçbir şey atlamak istemiyorsanız veya karakteri tanımıyorsanız okuyabilirsiniz ama onun dışında atlanabilir bir sayı.

Çizim fena değil, en iyisi diyemem ama one-shot olduğu için büyük bir çizere gerek yok. Yine de Alburquerque'nun çizimi karakterlerde çok iyi olmasa da şeytani ve korkutucu yapıyı aşırı iyi gösteriyor. Sayının ilk 5 sayfasını Joshua Cassara çiziyor ve keşke o devam etseydi dedim ama bu da gayet iyi. 

Sonuca gelirsek iki sayı da minik hikaye hissini iyi gösteriyor ve korkutucu yapıyı güzelce gösteriyor ama biri gerekli olsa da diğeri gereksiz hissettiriyor. Tabii bu eventlere yapılan yolları okurken bazı gereksiz kısımlardan geçmek gerekiyor ama sonuçta gelecek şey baya heyecanlandırıyor. Cates'in belki de en büyük hikayesi olacak Absolute Carnage'a şu an saat sayıyorum.

NOTUM: 6.8